Baldur Þórhallsson jest profesorem politologii na Uniwersytecie Islandii i kierownikiem naukowym w Zakładzie badawczym nad małymi krajami. Przedmiotem badań i nauczania Baldura są zagadnienia związane z małymi krajami, polityka zagraniczna Islandii, sprawy europejskie i stosunki międzynarodowe.
Baldur zainteresował się polityką słuchając rozmów o polityce w domu rodzinnym w Rangárvallasýsla, gdzie długo i dogłębnie dyskutowano na temat spraw krajowych i zagranicznych, i dokładnie śledzono wiadomości.
Baldur urodził się w Selfoss 25 stycznia 1968 roku i wychował w gospodarstwie Ægissíða nad rzeką Ytri-Rangá. Jego rodzice to Þorbjörg Hansdóttir (Obba, 1939 – 2013), kupczyni, i Þórhallur Ægir Þorgilsson (ur. 1939), mistrz elektromechanik. W Ægissíða mieszkali również jego dziadkowie, Þorgils Jónsson i Kristín Filippusdóttir, którzy prowadzili gospodarstwo rolne mieszane. Od najmłodszych lat przywykł Baldur do pracy na roli ale nigdy nie zapominał o sprawach ważnych społecznie, przeto zdarzało się, że chłopiec nadawał owcom imiona na cześć znanych ówcześnie osobistości politycznych.
W Ægissíða często grywano w karty i szachy. W wolnych chwilach Baldur zajmował się filatelistyką, prowadził rejestr słów i ich znaczeń i znajdował szczególne upodobanie w przygodach Tintina. Jako nastolatek imał się rozmaitych zajęć, pracował na przykład przy produkcji podków, budowie dróg, jako strażnik łowiecki i w sklepiku swoich rodziców przy drodze krajowej. Uczęszczał do Szkoły podstawowej w Hella, a maturę zrobił w liceum w Laugarvatn w 1988 roku
Następnie poszedł na studia na Uniwersytecie Islandii, które ukończył w 1991 roku z licencjatem z politologii. Podczas studiów pracował jako szef redakcji gazety okręgu Suðurland, redaktor wiadomości studenckich i czasopisma Vaka, był także wiceprzewodniczącym stowarzyszenia Vaka, zrzeszającego młodych studentów-demokratów. To właśnie wtedy uformowało się jego zainteresowanie polityką, demokracją i mediami.
Baldur był jednym z założycieli Stowarzyszenia studentów homoseksualnych przy Uniwersytecie Islandii w 1999 roku i brał czynny udział w walce o prawa osób nieheteronormatywnych. Zasiadał w zarządzie Zrzeszenia studentów od 2008 roku. W latach 2002-2004
był przewodniczącym biura praw człowieka, prezesem komisji do spraw równouprawnienia UI i prezesem zarządu Studenckiego Funduszu Innowacyjności. W latach 2009-2013 był zastępcą posła z ramienia socjaldemokratycznego sojuszu Samfylkingin.
Baldur jest w związku małżeńskim z aktorem Felixem Bergssonem. Mają dwoje dzieci: Álfrún Perlę Baldursdóttir i Guðmundura Felixsona. Álfrún Perla jest politolożką, a jej mąż to historyk Árni Freyr Magnússon. Mają dwie córki: Eydís Ylfę i Sóley Lóę. Guðmundur Felixson jest artystą scenicznym, a jego żona Þuríður Blær Jóhannsdóttir aktorką. Mają syna Arnaldura Snæra. Matką córki Baldura jest Árelía Eydís Guðmundsdóttir ekonomistka, a matką syna Felixa architektka Ásdís Ingþórsdóttir. Rodzeństwo Baldura to Ólöf, farmaceutka, i Bjarki, który zmarł w 2021 roku. Baldur i Felix są bardzo prorodzinni i najchętniej spędzają czas czytając książki z wnukami, chodząc z nimi do teatru albo doglądając koni na wsi.
Główne zainteresowania Baldura to inne kultury, podróże, crossfit, polityka, historia, karty i gry planszowe.
Baldur wraz ze swoim ojcem, siostrą, córką i zięciem prowadzą biuro usług turystycznych Hellar w Hella. Rodzina dokłada starań, aby odbudować i ocalić środowisko i historię wybudowanych ludzką ręką i ogłoszonych zabytkami przyrody jaskiń w Ægissíða w Rangárvallasýsla we współpracy z lokalnym stowarzyszeniem i Agencją Dziedzictwa Kulturowego. Łączy tym samym swoje zainteresowania historią z tradycją narracyjną, ożywiając opowieści, które odziedziczył po swoim dziadku. Firma rodzinna prowadzona jest w tym samym miejscu, w którym jego mama prowadziła sklep i stację benzynową, a wcześniej jego tata warsztat elektromechaniczny.
Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Islandii wyjechał Baldur na Wyspy Brytyjskie, gdzie w 1994 roku na uniwersytecie w Essex obronił magisterkę z polityki porównawczej i polityki Europy Zachodniej, a w 1999 zrobił doktorat. Napisał szereg artykułów naukowych na temat polityki i politologii. W ostatnich latach prowadził badania nad polityką zagraniczną w kontekście rozmiaru kraju i jego rzeczywistych możliwości wpływania na bieg polityki międzynarodowej.
Niedawno ukazała się książka Baldura i jego współpracowników zatytułowana Smáríki og skjólskenningin: Utanríkismál Íslands (Małe kraje i teoria schronienia: polityka zagraniczna Islandii). W książce opisano pozycję Islandii na arenie międzynarodowej, wychodząc od teorii Baldura o schronieniu małych krajów.
W latach 1995 do 2000 Baldur prowadził w niepełnym wymiarze czasowym zajęcia z politologii na UI, a od roku 2000 jako etatowy wykładowca. Docentem został w 2002 roku, a profesorem wydziału nauk politycznych w 2006. W latach 2000-2002 był przewodniczącym komisji rekrutacyjnej a w latach 2014-2018 dziekanem wydziału.
Przyczynił się do odbudowy Instytutu Spraw Międzynarodowych UI, w 2002 roku założył Centrum badawcze nad małymi państwami, i do 2022 roku stał na ich czele. Oba ośrodki naukowe działają dziś prężnie, podejmując badania na szeroką skalę, poza codziennym nauczaniem, organizacją sympozjów i otwartych wykładów. Od 2023 roku uruchomił letnie kursy przy Centrum badawczym, w których do tej pory wzięło udział ponad 800 islandzkich i zagranicznych studentów. Poza tym przyczynił się do powstania studiów magisterskich ze stosunków międzynarodowych na UI oraz podyplomowych studiów z nauk o małych krajach.
Baldur prowadził gościnne wykłady na wielu zagranicznych uczelniach i zjeździł cały świat z odczytami. Gościnnie wykładał m.in. na William College w Massachusetts, uniwersytecie Washingtona w Seattle, USA, uniwersytecie Queen Mary w Londynie, Science Po w Paryżu, oraz na uczelniach w Tallinie, Wilnie i Bergen. Na wielu uczelniach europejskich, północno- i południowoamerykańskich, azjatyckich, australijskich i nowozelandzkich gościł z odczytami.
Felix kontynuował naukę w Szkocji, gdzie studiował sztuki sceniczne w Queen Margaret University College w Edynburgu. Dyplom zrobił w 1991 roku. Po powrocie występował w teatrze w Akureyri, Teatrze Miejskim w Reykjavíku i w Narodowym. Grał m.in. w The West Side Story i w musicalach Skilaboðaskjóðan, Blood Brothers i Gauragangur. Po powrocie do kraju występował w wielu wydarzeniach scenicznych w Islandii, zarówno tych organizowanych przez duże teatry repertuarowe jak i teatry niezależne. W latach 1997-98 dokształcał się w Central School of Speech and Drama.
Był jednym z założycieli grupy teatralnej Bandamenn, która w latach 1992-2000 podbijała świat. W 1998 wraz z Kolbrún Halldórsdóttir założył zespół Á senunni. Już pierwsza realizacja grupy w 1999 roku cieszyła się ogromnym zainteresowaniem w kraju i za granicą. Za spektakl „Kvetch” zespół zdobył w 2003 roku nagrodę teatralną Gríman. Przedstawienie uznano za najlepszy spektakl roku. Inne inscenizacje zespołu to m.in. „Kabaret”, „Paris at night” i „Abbababb!”. Ta ostatnia realizacja wyróżniona została w 2007 roku jako najlepszy spektakl dla dzieci.
Dołączając do kapeli muzycznej Greifarnir Felix został gwiazdą popu. W tym samym roku zespół wygrał konkurs Músíktilraunir, a ich piosenka „Útihátíð” stała się wielkim przebojem. Felix pożegnał się z zespołem, aby poświęcić się sztuce aktorskiej, ale potem wydawał płyty solowe: „Þögul nóttin” (w 2011 roku) i „Borgin” (w 2014). które nagrał razem z Jónem Ólafssonem.
W latach 1994 do 1996 razem z aktorem Gunnarem Helgasonem prowadzili program dla dzieci „Stundin okkar”. Wydali także kalendarz adwentowy oraz szereg filmów na DVD i CD, kaset dla dzieci. Felix podkładał także glos pod postaci w filmach animowanych, takich jak „Alladyn”, „Simba”, „Toy Story”.
Poza ogromnym wkładem w programy „Stundin okkar” Felix od wielu lat zajmuje się twórczością dla dzieci, wydaje audiobooki, podcasty, filmy, książki, wystawia sztuki. Kładzie szczególny nacisk na jakość twórczości dla młodych odbiorców. Razem z Gunnarem Helgasonem biorą na przykład udział w zadaniu „List fyrir alla” (Sztuka dla wszystkich), w ramach którego odwiedzają szkoły podstawowe w całym kraju. Zajęcia mają na celu wyrobić w dzieciach nawyk czytania, dbałość o język islandzki, i nauczyć je twórczego pisania, uświadomić wielokulturowość społeczeństwa i różnorodność modeli rodzinny.
Od roku 1992 Felix wyreżyserował wiele audycji radiowych i telewizyjnych. W telewizji były to m.in. „Alla leið”, „Popppunktur”, „Fyrirgefðu”, „Íslensku tónlistarverðlaunin”, „Íslensku menntaverðlaunin” i „Veröld sem var”. W latach 2013-2016 był islandzkim prezenterem na festiwalu Eurowizji. Od 2006 roku pracował w kanale 2 radia prowadząc szereg popularnych audycji, takich jak „Fram og til baka”, „Ilmandi í eldhúsinu”, „Gestir út um allt” czy „Bergsson og Blöndal”. Jego współpraca z Margrét Blöndal obrosła już legendą.
Od 2011 roku jest szefem delegacji islandzkiej na festiwal Eurowizji, zasiada także w kierownictwie tego festiwalu, Reference Group.
W latach 2002-2004 Felix prezesował Związkowi Islandzkich Teatrów Niezależnych, poza tym zasiadał w zarządzie Höfuðborgarstofa, stowarzyszenia Blátt áfram, zwalczającego przemoc seksualną wśród dzieci i Radzie Kultury Reykjavíku. Był rezerwowym członkiem zarządów Rady Opieki Społecznej Reykjavíku, Teatru Narodowego oraz Rady Kultury i Turystyki. Zasiadał także w gremiach kierowniczych komitetu organizacyjnego Festiwalu Zimowego i wystawy poświęconej osadnictwu na Islandii przy ulicy Austurstræti.
Felix jest w związku małżeńskim z Baldurem Þórhallssonem, politologiem. Börn Baldurs og Felix eru Álfrún Perla Baldursdóttir og Guðmundur Felixson. Mają dwoje dzieci: Álfrún Perlę Baldursdóttir i Guðmundura Felixsona. Álfrún Perla jest politolożką, a jej mąż to historyk Árni Freyr Magnússon. Mają dwie córki: Eydís Ylfę i Sóley Lóę. Guðmundur Felixson jest artystą scenicznym, a jego żona Þuríður Blær Jóhannsdóttir jest aktorką. Mają syna Arnaldura Snæra. Matką dziecka Baldura jest Árelía Eydís Guðmundsdóttir, ekonomistka, a matką dziecka Felixa architektka Ásdís Ingþórsdóttir.
Rodzice Felixa to Bergur Felixson, były dyrektor i szkół i przedszkoli w Reykjavíku i Ingibjörg Sigrún Guðmundsdóttir, dyplomowana pielęgniarka. Rodzeństwo to Þórir Helgi, kucharz, psycholożka i założycielka Bergið Headspace Sigurþóra Steinunn oraz socjolożka Guðbjörg Sigrún.
Najważniejsze zainteresowania Falixa to podróże, muzyka, literatura, crossfit, sztuki sceniczne i kibicowanie drużynom piłkarskim KR i Liverpool.
Urząd wyborczy:
Grensásvegur 16, 105 Rvk
Félag um framboð Baldurs Þórhallssonar til forseta
postur@baldurogfelix.is
Numer ubezpieczenia społecznego 600324-2170
Konto bankowe. 537-26-12123
